تفکر و حرکت شهید سلیمانی‌ها و شهید همدانی‌ها ندیدن خود و دیدن خدا بود
به گزارش خبرگزاری بسیج، مهدی باب الحوائجی در گردهمایی هنرمندان و اصحاب رسانه همدان به مناسبت گرامیداشت دومین سالگرد شهادت سرداران جبهه مقاومت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و حاج ابومهدی المهندس که با حضور مسئولین استانی و خانواده‌های معظم شهدای مدافع حرم آل الله در تالار قرآن همدان برگزار شد، اظهار داشت: فرزندی از فرزندان زهرا(س) مکتبی آفرید و مدرسه‌ای ایجاد کرد.
وی با بیان اینکه در این مکتب فرزندانی گرد هم آمدند، افزود: در این مکتب دگرگونی‌های فرهنگی در سال ۵۷ ایجاد شد و انقلاب فکری، اجتماعی و حرکتی برای معرفی گفتمانی که برگرفته از دین و مکتب بود و گفتمانی که برگرفته از تفکر نبوی، علوی و فاطمی بود.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری همدان با اشاره به اینکه خمینی کبیر(ره) انقلاب اسلامی را به وجود آورد، ادامه داد: این تفکر انقلاب اسلامی فرزندانی داشت که یکی از آنها حاج قاسم سلیمانی بود.
وی ادامه داد: امثال سلیمانی‌ها، حاج حسین همدانی‌ها، علی چیت سازیان‌ها، باکری‌ها، زین الدین‌ها و... فرزندان مکتب خمینی کبیر(ره) بودند و تفکر و حرکت آنان ندیدن خود و دیدن خدا بود و اعتقاد داشتند اگر خود را نبینیم و خدا را ببینیم همه می‌بینند، که این همان مکتب خود ندیدن و خدا را دیدن است.
باب‌الحوائجی بیان کرد: اگر می‌خواهیم حرکتی ایجاد کنیم و مسائل سیاسی، فرهنگی و عمرانی را ذیل حکومت اسلامی معرفی کنیم؛ باید یکی از صفات فرزندان حکومت اسلامی که قاسم سلیمانی داشت معرفی کنیم و آن اخلاص در عمل است.
وی ادامه داد: ماندگاری قاسم سلیمانی به تاکتیک‌ها و تکنیک‌های نظامی او منوط به خارج از مرزهای ایران نبود قاسم سلیمانی به سردار بودن و ژنرال بودنش نبود بلکه اگر آمد و به شهادت رسید برای این بود که او فنای بالله و فی‌الله رسید تا ماندگار شود و ماندگار و پایدار شد.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری همدان اضافه کرد: مکتبی از مکتب قاسم سلیمانی تعریف شد که مکتب اخلاص، مردم‌داری، مردم محوری، مردم مداری و مکتب تقوا، ایثار، ایثارگری و یاری کردن و یاری رساندن و مهربانی و رأفت بود که جز در مکتب خدا نبود.
وی گفت: شهید سلیمانی برای خود جایی قائل نبود و همه چیز او خدا بود و رهبر معظم انقلاب وقتی بر پیکر او نماز می‌خواند از روی عشق می‌خواند و گریه می‌کرد و در مقابل تواضع آن شهید بزرگوار اشک می‌ریخت و اشک او از روی عشق به خدا بود که در سردار سلیمانی متجلی شده بود و او را سردار سلیمانی کرد که آن همه جمعیت برای تشییع او آمدند.
انتهای پیام/
